Minime vero, inquit ille, consentit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Duo Reges: constructio interrete. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Iam in altera philosophiae parte. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Memini vero, inquam;

Mihi enim satis est, ipsis non satis. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Tuum credibile? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Quibus ex omnibus iudicari potest non modo non impediri rationem amicitiae, si summum bonum in voluptate ponatur, sed sine hoc institutionem omnino amicitiae non posse reperiri.

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam
habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant
sententiam suam.

Recte, inquit, intellegis.: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Bork: Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Quo tandem modo?: Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Ad eos igitur converte te, quaeso.
Cur id non ita fit?
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Haeret in salebra.